بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم برایت تنگ شده

فکر نکن بی وفا هستم ،

دلم از سنگ نشده…

اعتراف می کنم اینک در حسرت روزهای شیرین با تو بودنم

باور نمی کنم اینک بی توام

کاش می شد دوباره بیایی

و یک لحظه دست هایم را بگیری

کاش می شد دوباره بیایی

و لحظه ای مرا ببینی

تا دوباره به چشم هایت خیره شوم ،

 تا بر همه ي غم و غصه های بی تو بودن چیره شوم…

کاش می شد دوباره بیایی

و لحظه ای نگاهت کنم ،

 با چشم هایم نازت کنم

در حسرت چشم هایت هستم ،

چشم هایی که همیشه با دیدنش دنیایم عاشقانه می شد

بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم هوایت را کرده

در حسرت گرمی دست هایت ،

 تا کی باید خیره شوم به عکس هایت ،

هنوز هم عاشقم ،

 عاشق آن بهانه هایت…

کاش بودی و به بهانه هایت نیز راضی بودم ،

کاش بودی و من دیگر از سردی نگاهت شاکی نبودم

هر چه خواستم از تو بگذرم از همه چیز گذشتم جز تو ،

هر چه خواستم فراموشت کنم همه را فراموش کردم جز تو ،

هر چه خواستم به خودم بگویم هیچگاه ندیدم تو را ،

 چشم هایم را بستم و باز هم دیدم تو را ،

هر چه خواستم دلم را آرام کنم ،

 آرام نشد دلم و بیشتر بهانه تو را گرفت ،

 هر چه خواستم بگویم بی خیال ،

 بی خیالت نشدم و به خیالت تا

 جایی که فکرش هم نمی کنی رفتم…

می خواستم با تنهایی کنار بیایم ،

 دلم با تنهایی کنار نیامد ،

می خواستم دلم را راضی کنم ،

 یاد تو باز هم به سراغم آمد ،

 می خواستم از این دنیا دل بکنم ،

 دلم با من راه نیامد …

بگذار اعتراف کنم که دلم در چه حالیست ،

بدجور از نبودنت شاکیست ،

 هر جا هستی برگرد که اصلا حالم خوب نیست….

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: